نماز
معنای واژگانی نماز:
نماز که در عربی لفظ صلاه بر آن اطلاق می شود به گفته بسیاری از لغت شناسان به معنای دعا، تبریک وتمجید است و چون اصل و ریشه آن عبادت مخصوص دعا بوده آنرا از باب نام گذاری چیزی به اسم جزئی صلاه (نماز) گذاشته اند زیرا ابزار پرستش و عبادت مخصوصی است که در پیشگاه خداوند متعال انجام می شود.
معنای عرفانی نماز:
عرب هنگامی که میخواست چوب کج را راست کند آنرا به آتش نزدیک کرده و در معرض حرارت قرار میداد و به آن تصلیه می گفتند با توجه به این معنا نماز گزار وقتی به نماز می ایستد و توجه به اصل و مبدا اعلا پیدا می کند به واسطه حرارتی که در اثر حرکت صعودی و نزدیک شدن به کانون حقیقت در نفسش حاصل می شود قدرت پیدا می کند و کج رفتاری های نفس را که در اثر توجه به غیر خدا و میل به باطل پیدا کرده راست و تعدیل می نماید.
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
